ZUIDERMEER -  'Wij denken dat alle mensen met dementie een fijn leven kunnen hebben. Onze kernwaarden herkenbaarheid, nabijheid, vrijheid en eigen regie houden wij daarbij altijd in het vizier. Bij WarmThuis maken de bewoners, hun naasten, vrijwilligers en medewerkers er een fijne dag van. Dat is het streven, iedere dag weer'.
WarmThuis  is  inmiddels  een  begrip  en  toonaangevend  in  de dementiezorg met locaties in Oterleek, Grosthuizen en Zuidermeer.  Op  laatstgenoemde  locatie  treffen  wij  Jonie  en Anita die inmiddels al vele jaren als medewerkers verbonden  zijn  en  ons  meer  vertellen  over  de  missie  en  visie van WarmThuis.
Want hoe is WarmThuis eigenlijk ontstaan?
Jonie:  'Deze  locatie  bestaat  nu  sinds  2010,  maar  het  idee  is  daarvoor  al  ontstaan  door  drie  mannen  met  jarenlange  ervaring in de dementiezorg, Hans Houweling, René de Vries en  Hugo  van  Waarde.  Zij  hadden  een  soort  ideealbeeld  van  hoe  de  zorg  er  uit  moest  zien,  dus  niet  drie  hoog  achter  in  een verpleeghuis, maar in een woning, op de begane grond, kleinschalig,  zonder  medewerkers  in  uniform  maar  heel  herkenbaar en de zorg nabij, zeg maar.
Vrijheid, veiligheid, herkenbaarheid en nabijheid, dat vonden ze belangrijk. En dan zoveel mogelijk daarbinnen de grenzen op te zoeken van wat kan om mensen met dementie een zo goed mogelijk leven te geven'.
Het is dus hier in Zuidermeer begonnen?
Anita:'Ja voor de drie mannen was het terrein heel belangrijk.  Het  moest  een  open  karakter  hebben  met  wat  dieren  en  waar  men  vanuit  de  begane  grond  naar  buiten  kan.  De  boerderij  was  direct  de  ideale  locatie.  Deze  was  toendertijd  wel  wat  vervallen,  maar  er  is  veel  tijd  gestoken  in  de  renovatie,  ook  om  het  dorpse  karakter  te  behouden  waarbij  het  er  van  buiten  niet  uitziet  dat  het  hier  om  een  een  verpleeghuis  gaat.  Hetzelfde  is  nadien  gebeurd  met  de  locaties  in  Oterleek  en  Grosthuizen  waar  een  prachtige  boerderij staat met de woon-units erachter'
Juist dat open karakter moet mensen dus een herkenbaar gevoel geven?
'Het zijn mensen die hier wonen, allemaal mensen met een volwaardig  leven  en  meer  levenservaring  dan  wij  hebben.  Behandel  ze  daar  ook  naar.  Toevallig  hebben  zij  dementie,  dat  is  een  bijkomstigheid.  Daarin  zijn  wij  als  medewerkers  allemaal  goed  geschoold,  maar  het  gaat  om  de  mens.  Om  hun geschiedenis, wat vonden ze leuk en belangrijk want dan willen wij hier een dergelijke situatie creëren. Ook al zullen ze  niet  alles  meer  weten,  wij  zijn  er  om  daarbij  te  helpen.  Met  bepaalde  regels,  maar  vooral  met  heel  veel  vrijheid.  Een betekenisvolle omgeving en een juiste benadering door familie, vrijwilligers en medewerkers is nodig om de persoon in  staat  te  stellen  maximaal  zelfstandig  te  functioneren  zowel fysiek als sociaal.
Er zijn geen vaste tijden voor bezoekers, wij geven de zorg, maar de liefde en zorg van familie en bekenden is net zo hard nodig dus voel je altijd welkom hier. Het is niet alleen het huis van  de  bewoners,  maar  ook  van  de  familie.  Voel  je  vrij,  zet  koffie, ga een stukje wandelen'.
Hoe is het dan om hier te werken?
'Je moet wel een beetje lef hebben om ook buiten de gebaande paden van de zorg te kunnen denken terwijl onze opleiding daar wel op gericht was. We doen hier gerust wel eens  gezamenlijke  activiteiten,  maar  mensen  mogen  eten  en  koken  wanneer  ze  willen,  waar  nodig  met  onze  hulp  of  die van familie.  Of je nu om zeven uur of tien uur wilt gaan douchen of slapen, dat mag allemaal. Soms is het ook best wel  impulsief  en  leven  bij  de  waan  van  de  dag.  Bij  mooi  weer  kan  het  zomaar  zijn  dat  we  besluiten  om  in  de  bus  te  stappen  en  ergens  een  ijsje  te  gaan  eten.  Je  kan  wel  een  bingo organiseren, maar de één houdt weer van puzzelen, de ander leest een goed boek en weer een ander wandelt liefst een stukje. Wij hebben ook onze dagbesteding, maar kijken immer naar het individu. Laat de mensen vooral doen wat ze leuk  vinden en gewend zijn. We gaan ook vaak  naar buiten,  zelfs met slecht weer want ook als je dementie hebt, mag je de regen op je hoofd krijgen en de wind voelen waaien.' 
Dat  vraagt  flexibiliteit  en  ik  kan  mij  voorstellen  dat  geen  dag hetzelfde is?'
En  dat  is  juist  het  mooie.  Laten  we  voorop  stellen  dat  er  ook  in  andere  verpleeghuizen  hard  wordt  gewerkt  en  er  de  nodige  zorg  en  liefde  wordt  gegeven,  maar  dit  is  een  uniek  concept, wat ons niet alleen als zorgmedewerker, maar ook als mens zoveel verder heeft gebracht.  Natuurlijk sturen wij waar  nodig  om  een  bepaalde  structuur  aanbrengen,  want  het  zijn  mensen  met  dementie,  maar  altijd  gaat  het  om  de  regie van de bewoner in ons achterhoofd'. 
Jonie sluit het gesprek uiteindelijk af met treffende woorden: 'Wij vragen ook altijd aan sollicitanten: Heb je nog een beetje liefde  om  te  geven?  Want  dat  is  waar  alles  om  draait.  Wij  geven zoveel om deze bewoners dat de zorg ook wel vanzelf gaat'
Meer  weten  over  WarmThuis?  Kijk  dan  eens  op  de  website:  https://warmthuis.nl
Dit artikel is eerder gepubliceerd in de voorjaarseditie 2024 van onze krant Update

 8.6 ℃
8.6 ℃




























